นายปาเวล โฟเมนโก ผู้ประสานงานงานการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ ของกองทุนสัตว์ป่าโลก (WWF) รัสเซีย สาขาตะวันออกไกล กล่าวว่า  เมื่อช่วงเดือนกุมภาพันธ์และมีนาคมที่ผ่านมา WWF อ งค์กรอนุรักษ์ทรัพยา กรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ร่วมสำรวจประชากรเสือดาวอามูร์ โดยการนับรอยเท้าบนพื้นหิมะกับสมาคมอนุรักษ์สัตว์ป่าและสถาบันภูมิศาสตร์แห่ งแปซิฟิก ในสถาบันด้านวิทยาศาสตร์ของรัสเซีย จากการสำรวจยืนยันว่าเสือดาวอามูร์ (Amur leopard) ยังคงดำรงชีวิตอยู่ภายใต้ภาวะที่เสี่ยงต่อการสูญพันธุ์อย่างมาก  เนื่องจากความเจริญที่รุกล้ำเข้ามาในถิ่นที่อยู่อาศัยของเสือดาว การสร้างถนนใหม่ การล่าสัตว์ การตัดไม้ทำลายป่าและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ล้วนเป็นภัยคุกคามต่อเสือดาวชนิดนี้ทั้งสิ้น
"ในมุมมองของผม จำนวนประชากรที่แน่นอนของเสือดาวไม่ใช่คำถามหลักของเรา แต่สิ่งที่สำคัญจริง ๆ คือสัตว์ผู้ล่านี้กำลังตกอยู่ในภาวะเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์เป็นที่สุด หากยังไม่มีการประกาศเป็นพื้นที่อุทยานแห่งชาติและกำหนดขอบเขตพื้นที่อนุรัก ษ์ที่ชัดเจน ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญมากที่สุดสำหรับการอยู่รอดของเสือดาว ท ั้งนี้ในระหว่างการสำรวจทีมงาน พบร่องรอยของเสือดาวอย่างน้อยสี่ตัว ซึ่งถือเป็นสัญญาณที่ดี เพราะนั่นหมายความว่าประชากรเสือดาวไม่ตกอยู่สภาพเครียดจนเกินไปและยังสามารถฟื้นฟูจำนวนประชากรของมันเอง แต่ถ้าจะให้มีสถานภาพที่มั่นคงในระยะยาว อย่างน้อย ๆ ควรจะมีเสือดาวประมาณ 100 ตัว" นักสำรวจ 



ด้าน ดร. ดามิดตรี พิคูโนฟ ผู้ประสานงานการสำรวจประชากรเสือดาวประจำปี 2550 และหัวหน้าห้องปฎิบัติการด้านนิเวศวิทยาและการอนุรักษ์สัตว์ของสถาบันภูมิศาสตร์แห่งแปซิฟิก ในสถาบันด้านวิทยาศาสตร์ของรัสเซียกล่าวว่า เสือดาวโตเต็มวัยหนึ่งตัวต้องการพื้นที่อยู่อาศัยประมาณ 500 ตารางกิโลเมตร และต้องมีสภาพป่าที่สมบูรณ์และมีพวกสัตว์กีบ รวมถึงกวาง ซึ่งเป็นอาหารในจำนวนที่สูงและแน่นอน สองในสี่ของเสือดาวตัวเมียจะอาศัยอยู่ในพื้นที่ขนาดเท่า ๆ กันเพื่อผสมพันธุ์และเลี้ยงดูลูกน้อย ซึ่งเหตุผลนี้เองที่ทำให้ เสือดาวจึงหายไปอย่างสิ้นเชิงจากเกาเหลีและทางตะวันออกเฉียงเหนือของจีน ทั้งที่ช่วงต้นศตวรรษที่ผ่านมา เสือดาวอามูร์เป็นสัตว์ที่พบเห็นได้ทั่วไปทางตอนใต้ของสิกโคเต้-อะลิน และบางส่วนของทะเลสาบคันคา แต่ปัจจุบันเสือดาวจะอาศัยอยู่แค่บริเวณทางตะวันตกเฉียงใต้ของพิโมเย้ เท่านั้น  
ทีมนักวิจัยทำแปลงสำรวจร่องรอยเสือดาวบนหิมะที่ปกคลุมทั่วพื้นที่กว่า 5000 ตร.กม.ในตะวันตกเฉียงใต้ของภูมิภาคพิโมเย้ ใกล้กับชายแดนระหว่างรัสเซีย จีน และเกาหลีเหนือ นักวิทยาศาสตร์ตรวจนับร่องรอยด้วยวิธีการวัดรูปร่าง ขนาดและรูปทรงของรอย รวมถึงการจดบันทึกทิศทางและเวลาการเคลื่อนไหวของสัตว์ด้วย
ซึ่งการสำรวจจำนวนประชากรปี 2550 เราพบเสือดาวตัวผู้จำนวน 7-9 ตัว ตัวเมียที่ไม่มีลูกจำนวน 3-7 ตัว ตัวเมียที่มีลูก 4 ตัว รวมพบลูกเสือดาวทั้งหมด 5-6 ตัว และพบร่องรอยที่ไม่สามารถระบุได้ จำนวน 6-8 รอย รวมทั้งสิ้น 25-34 ตัว  เปรียบเทียบกับผลการสำรวจเมื่อปี 2546 พบร่องรอยของเสือตัวผู้จำนวน 9 ตัว เสือตัวเมียที่ไม่มีลูกจำนวน 7 ตัว และเสือตัวเมียที่มีลูก 4-5 ตัว ลูกเสือรวม 4-5 ตัวและพบ 4 รอยที่ไม่สามารถระบุเพศและอายุได้ รวมทั้งสิ้น 28-30 ตัว ในปี 2543 พบเสือตัวผู้จำนวน 4-5 ตัว เสือตัวเมียที่ไม่มีลูก 8-9 ตัว เสือตัวเมียที่มีลูก 1-2 ตัว ลูกเสือรวมทั้งสิ้นพบ 1-3 ตัว และอีก 8-9 รอยไม่สามารถระบุเพศและอายุได้ รวมทั้งสิ้นพบ 22-28 ตัว