ลิงลม, นางอาย
Slow Loris
Nycticebus coucang
ลิงลม (Nycticebus coucang) (ภาพโดย hedweb.com)
ลิงลมเป็นวานรชนิดหนึ่ง
ไม่มีหาง ตาโต ลำตัวสีเหลืองอมน้ำตาลหรืออมเทา ส่วนท้องสีซีดกว่า สันจมูกสีขาว ขอบตาคล้ำ แนวสันหลังเป็นสีเข้มตลอดหนัง ตัวเล็ก น้ำหนักประมาณ 1-2 กิโลกรัม
ลิงลมอาศัยอยู่บนต้นไม้ ปีนป่ายตามกิ่งไม้อย่างเชื่องช้า แต่เมื่อมีลมพัดแรงจะเคลื่อนที่ได้เร็วขึ้น และสามารถฉกจับแมลงได้อย่างรวดเร็ว อาหารหลักคือแมลง นก สัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมขนาดเล็ก สัตว์เลื้อยคลาน ผลไม้ น้ำหวาน และเกสรดอกไม้ ออกหากินเวลากลางคืน ตอนกลางวันจะหลับตามง่ามไม้ หากินโดยลำพัง บางครั้งอาจพบเป็นคู่หรือเป็นครอบครัว ออกลูกทีละตัว ออกเป็นแฝดบ้างแต่ไม่บ่อยนัก ลูกลิงลมอาศัยอยู่กับแม่เป็นเวลา 6-9 เดือน พบได้ตลอดแผ่นดินใหญ่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และยังพบในเกาะสุมาตรา บอร์เนียว แต่ไม่พบในเกาะชวา
ยังมีลิงลมอีกชนิดหนึ่งคือ ลิงลมแคระ (N. pygmaeus) รูปร่างคล้ายกันแต่ตัวเล็กกว่ามาก น้ำหนักเพียง 250-400 กรัมเท่านั้น สีสันค่อนไปทางสีส้ม และไม่มีเส้นกลางสันหลัง พบในประเทศลาว เวียดนาม และกัมพูชา นักวิทยาศาสตร์บางคนจำแนกให้มีลิงลมอีกชนิดหนึ่งคือ ลิงลมกลาง (Intermediate Slow Loris, N. intermedius) รูปร่างคล้ายลิงลมแต่เล็กกว่า อาศัยอยู่ในจีนตอนใต้และเวียดนามตอนเหนือ
ทราบหรือไม่?
●นายพรานบางคนมีความเชื่อผิด ๆ ว่าลิงลมเป็นตัวนำโชคร้าย ถ้าเข้าป่าล่าสัตว์แล้วเห็นลิงลมจะไม่เห็นสัตว์อื่นให้ล่า ลิงลมจึงถูกยิงทิ้งด้วยความชิงชังเสียมาก
Nycticebus coucang |
ชื่อไทย | ลิงลม, นางอาย |
ชื่อวิทยาศาสตร์ | Nycticebus coucang |
ชั้น | Mammalia |
อันดับ | Primates |
วงศ์ | Lorisidae |
สกุล | Nycticebus |
ข้อมูลอ้างอิง
- A Photographic Guide to Mammals of Thailand & South-east Asia, Charles M. Francis, Asia Books
เขียนโดย วิมุติ วสะหลาย (wimut@hotmail.com) เผยแพร่ : 25 ส.ค. 64 แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 ส.ค. 64